Aero Club Teuge, Deventer:
• Op 3 januari 1978 werd ACT opgericht door Simon van Roon (voorzitter), Hendrik Mos (secretaris) en Hendrik Vrielink (penningmeester) met als doel:
1)    Het geven van onderricht in het besturen van vliegtuigen;
2)    Het huren en verhuren en zweef- en motorvliegtuigen;
3)    Het kopen, verkopen, repareren en onderhouden van vliegtuigen, vliegtuigmotoren en andere onderdelen of artikelen welke in de luchtvaart gebruikt worden;
4)    Het exploiteren van gebouwen.
• In de algemene vergadering van aandeelhouders op 5 januari 1978 werden met algemene stemmen de drie aandelen van de oprichters overgedragen aan de Vliegclub Teuge.
• Op 5 januari 1978 werd er tevens besloten tot de aanschaf van de Piper Archer PH-MVA in de ACT onder te brengen.

Aerofoto Brouwer-Brummen:
• In 1973 sleepte Tiemen Brouwer de Jan Stokvis prijs in de wacht als best geslaagde voor het vakdiploma fotografie en ook hij ging zich toeleggen op de luchtfotografie. Zijn fotozaak staat in Brummen.

Aflevering:
• Op 25 maart werden de Cessna’s PH-HAI, PH-LUU en PH-VSB afgeleverd aan het op Rotterdam gevestigde Seaport Aviation.

01/05/78 PH-MVA Piper PA-28-181 Archer II:
• Botsing tegen hondenhok.

03/05/78 PH-RPE Reims/Cessna FA337G Super Skymaster:
• Teuge Overstress-schade geconstateerd.

04/06/78 PH-ADW Reims/Cessna F172L:
• Airmiss met Reims/Cessna F150M PH-VGL.

06/06/78 PH-HMO Reims/Cessna F150M:
• Botsing tegen hondenhok.

19/06/78 PH-OTG Cessna T207 Turbo Skywagon:
• Overrun.

25/09/78 G-# / BE775 Hawker Siddeley HS.121 Trident:
• Teuge Airmiss met Canberra “RAMBLER 1”.

Air Service Holland BV:
• In november 1978 werd de cursus nood-piloot geïntroduceerd voor de groep niet vliegers die regelmatig meevliegen en om hen een opleiding te geven zodat zij in geval van nood naar een vliegveld kunnen vliegen en daar landen.
• Als extra element werd het mogelijk gemaakt om als passagier op langere trips te laten fungeren als co-piloot en de vlieger te laten helpen met de navigatie en de bedieneing van de navigatie apparatuur.
• In 1978 verkocht A.S.H. voor 24 miljoen. De vliegtuigverkoop leverde 15 miljoen op.
• Er werden 115 toestellen verkocht, waarvan 41 in Nederland, in Duitsland 32, in Engeland 28, in Denemarken 5 (o.a. de.OY-CBO en dit is de voormalige PH-AXF Cessna F182), België 3 (OO-LWC ex PH-SRO / OO-LWM ex PH-GAA / OO-TWR de ex PH-AXC F182), Frankrijk 2, Zweden 2, Noorwegen 1 en in Ierland ook 1.
• In 1978 werden er 21 tweemotorige toestellen verkocht, tegen 9 het jaar ervoor.
• In december 1978 werd de PH-IOO verkocht van A.S.H. naar CAT door sales manager Rob van den Sigtenhorst. De vliegtas met documenten werd hierbij aan de directeur van C.A.T., de heer G. van der Zande uitgereikt.

Bravo Victor B.V.:
• Dit bedrijf vloog in 1978 met de Cessna 404 PH-LUN.
• Van dit bedrijf zijn mij geen verdere gegevens bekend.

Central Air Teuge B.V.:

Bron: Onbekend.

• In dit jaar is C.A.T. inmiddels naast de verhuur van vliegtuigen ook met een vliegschool gestart.
• Ook moet er dit jaar een keuze worden gemaakt tussen het terugdraaien van aktiviteiten of overgaan tot een commerciële aanpak zonder “te groot” te willen worden. Het bedrijf wilde echter een vriendelijk bedrijf blijven en besluit om klein te blijven.
• De vliegschool van C.A.T. leste op Teuge en Hoogeveen. De luchtreklametak loopt op tot 2.500 uren. Het merendeel hiervan werd uitbesteed aan Air Advertising Holland, Reclamair en Wing Aviation. Ook gaven verkeersleiders van Schiphol theoriecursussen radiotelefonie.
• C.A.T. bood werk aan 17 man (inclusief parttimers).

Jan van Ee:
• In 1978 haalde hij zijn B-3 en ging hij verder met de opleiding voor instructeur. Dit rondde hij in 1979/80 af.

Vliegclub Teuge:
• Super Cubs: In 1978 werden bij de KLu. 19 Pipers uitgefaseerd en aan de K.N.V.v.L. ter beschikking van de zweefvliegerij gesteld, middels een bruikleenovereenkomst. Deze vliegtuigen zijn nog steeds eigendom van het Gouvernement van de Verenigde Staten van Amerika en onder bepalingen van het Mutual Assistance Program ter beschikking gesteld aan de Staat der Nederlanden. De K.N.V.v.L. schoof deze Pipers door aan de zweefvliegclubs. De KN- Serie is dus geen eigendom van de vliegclubs die ze in gebruik hebben, maar nog steeds van de Amerikanen en ze mogen alleen voor de zweefvliegerij gebruikt worden. In 1978 werd dus ook de Piper Super Cub (135pk) PH-KNE afgeleverd en de Vliegclub Teuge is dus “houder” van de “KNE” en alle lasten en lusten komen dan ook voor rekening van de V.C.T.

• Algemene gegevens PH-KNE:
Motor: O-290D2
Tankinhoud: Links + rechts rear header tank 18 us gallons
Heveltank: 1/2 gallon
Front header: 1/2 gallon. = 37 us gallon
Verbruik: 28 – 30 liter p/u

Ingebruikname van de PH-AVT:
•  Op 18 november was de feestelijke overdracht van de nieuwe clubkist PH-AVT. Deze verving de op 30/07/78 totall loss geraakte PH-MVA.

Baanverharding:
• Eind mei werd het besluit van de Minister van Verkeer en Waterstaat om het vliegveld Teuge te voorzien van een verharde oost-west baan vernietigd, omdat het onzorgvuldig genomen zou zijn. De Raad van State lichtte dit toe als het in strijd zijn met “het in het algemeen bewustzijn levend beginsel van behoorlijk bestuur”. Volgens diezelfde Raad van State zou een 720 meter lange baan zware gevolgen hebben voor het leefmilieu in de omgeving. Daarom had er meer aandacht besteed moeten worden aan de her en der levende bezwaren. Eerst zouden zoveel mogelijk waarborgen verkregen zijn dat de geluidshinder binnen aanvaardbare grenzen zou blijven.
• De noodzaak van een dergelijke belangenafweging werd belangrijk gevonden door de Raad omdat het ontwerp van de nieuwe Luchtvaartwet (die korte tijd later in werking trad) een dergelijke inspraakprocedure dwingend voorschreef.
• De uitspraak was een onherroepelijke uitspraak in een geschil dat al meer dan vier jaar duurde tussen de Werkgroep Teuge en de Rijksluchtvaartdienst.
• Hierdoor moest er een nieuwe aanvraag voor een vergunning gedaan worden. Het was niet ondenkbaar dat alle al uitgevoerde werkzaamheden weer ongedaan moesten worden en dat er opnieuw gras ingezaaid zou moeten worden. Volgens voorzitter W. Vriezen van het luchthavenbestuur zou dit op een schade van twee tot drie miljoen gulden komen. Dit bedrag zou dan voor rekening komen van de deelnemende gemeenten.
• Eind 1978 was de verharde baan van 730 bij 27 meter klaar (30 meter korter dan voorheen). Vooruitlopend op de uitspraak van de Raad van State op 17 november 1978 werd de baan al in gebruik genomen.
• Bewust werd er voor baanverharding gekozen. Bij een totale grasbaanvernieuwing zou er anderhalf jaar niet gevlogen kunnen worden (omdat het gras moet groeien) en bovendien zou het elke tien jaar een tijd lang niet gebruikt kunnen worden. Bovendien zou onderhoud zeer duur worden (ook mede gezien het toegenomen aantal vluchten).

Nieuwe aanvraag:
• Op 1 juni werd een nieuwe aanvraag gedaan voor een vergunning voor de aanleg van een verharde baan door het dagelijks bestuur.

Foto: Archief Gerard Burgers.

Foto: Archief: M.J.M. Duijvesteijn.

Vrouwen van werknemers in aktie:
• Eind juni gingen de echtgenotes van de werknemers van het vliegveld Teuge (onder wie mevrouw J.A. Burgers – de Wilde) en de daar gevestigde bedrijven naar staatssecretaris mevrouw Smit-Kroes van Verkeer en Waterstaat, om een petitie aan te bieden waarin zij aandrongen op maatregelen voor het behoud van de werkgelegenheid van de ongeveer honderd werknemers.

Waterballet:
• Op 22 juni van dit jaar regende het zo hard dat de start- en landingsbaan in één grote modderpoel veranderde. Hierdoor mochten alleen nog de lichtste vliegtuigen met daarin alleen de piloot en een minimum aan brandstof nog starten en landen. Door het jarenlange gebruik van de grasbaan was de grond zodanig ingeklonken dat het regenwater er niet snel genoeg meer in weg kon trekken. Door de uitgestelde komst van de verharde baan werden vooral de bedrijven Air Service Holland en de Gelderse Luchtvaart Maatschappij nu de dupe van de slechte bereikbaarheid van het vliegveld. Volgens de toenmalige Air Service Holland directeur M. Duijvestein kon zijn bedrijf nog maar 30 procent van de normale activiteiten ontplooien.

Beleidsplan:
• Dit jaar begon het luchthavenbestuur met het opstellen van een zogeheten beleidsplan. Dit beleidsplan werd gebaseerd op het rapport van het adviesbureau Arnhem. In dat beleidsplan gaf zij haar visie op de toekomst van de luchthaven. Dit plan werd behandeld in een openbare vergadering van het dagelijks bestuur, samen met een afzonderlijk voorstel voor baanverharding.
• Door de werkgroep Teuge werd een kort geding aangespannen, waarin zij verboden (!) om het algemeen bestuur krediet te vragen voor de baanverharding. Dit kort geding werd door de luchthaven verloren en hierdoor werd de beleidsnota vervolgens afzonderlijk door de vier gemeenteraden behandeld tijdens een drie maanden durende inspraakperiode voor elke burger.

Rapporten:
• In 1974 heeft het luchthavenbestuur aan de Regionale Milieuraad Oost-Veluwe gevraagd om een rapport “Lawaaibelasting rond de luchthaven Teuge” op te stellen. Dit om te kunnen beoordelen in hoeverre van geluidsoverlast sprake was. In de werkgroep Geluid van de Milieuraad, die het onderzoek uitvoerde, zaten zowel ambtenaren als particulieren en ook leden van de Werkgroep Teuge. De gemeente wilde wachten op het rapport wat verscheen in mei 76 en dit werd behandeld in het luchthavenbestuur en later ook in de gemeenteraden.
• Naast het milieurapport kwam er ook een uitgebreider rapport van het adviesbureau Arnhem. De gemeenteraden hadden geen bezwaar en de benodigde ƒ 900.000,– kwam er. Daarna gingen ook Gedeputeerde Staten van Gelderland accoord.
• De Werkgroep Teuge ging echter bezwaar maken bij het luchthavenbestuur tegen de beleidsnota en tegen het voorstel om het krediet te verlenen. Toen dit bezwaarschrift tijdens een hoorzitting werd behandeld – en hen werd meegedeeld dat er (in augustus ’76) geen redenen waren om de plannen te wijzigen – zijn zij in beroep gegaan bij de afdeling rechtspraak van de Raad van State. De voorbereidingen gingen ondertussen gewoon door en de kostenberekening werd met medewerking van de RLD gemaakt, vanwege hun eisen en voorschriften.
• Toen in februari ’77 bij de RLD de vergunning aangevraagd werd om te beginnen met de verharding, werd er door diezelfde RLD dan ook meegedeeld dat dit niet kon omdat er twee bezwaarschriften lagen
• Vijf maanden na het beroep op 11 februari kreeg de luchthaven van de Raad van State het verzoek om een verweerschrift in te dienen. Dit gebeurde dan ook direct en de Minister van V en W stuurde vervolgens een brief, waarin hij meedeelde dat hij het verzoek voorlopig niet zou behandelen in verband met het bezwaarschift. Hierop stuurde het luchthavenbestuur weer een officiëel bezwaar naar de Minister om bezwaar aan te tekenen tegen het uitstel.

Commissie:
• Op 19 oktober installeerde staatssecretaris drs. N. Smit-Kroes (Verkeer en Waterstaat) in Twello de “Commissie ten behoeve van overleg en voorlichting omtrent de milieuhygiëne rond het luchtvaartterrein Teuge”. Elk vliegveld zou zo’n commissie krijgen, maar Teuge was wederom de eerste. Het aantal klachten van het voorgaande jaar werd door Smit-Kroes als uitgangspunt genomen en zo stelde zij de “Commissie 28 in”.

Vlaggetjesdag:
• In het voorjaar stonden op Teuge vlaggetjes opgesteld naast de grasbaan, die aangaven dat het tijd was voor nestelende kieviten. Schijnbaar hadden de beestjes een voorliefde voor grote vogels, omdat ze de eieren voornamelijk rond de taxi- en start- en landingsbanen legden.

Mollenvanger:
• Hoeveel er de afgelopen jaren ook veranderde, de bejaarde Tesing uit Twello hield vast aan een oude techniek voor mollenvangen uit 1934. Wanneer er weer een schop de grond in ging, wist men dat er weer een mol het leven had gelaten. De molbestendige harde baan mocht hij helaas niet meer meemaken.